Koniec lata wróży piękną jesień

Pęcherznica i dereń pstry

Ogród to oaza a przede wszystkim miejsce, gdzie zawsze coś się dzieje. Późnym latem pająki pracowicie snują sieci, by przytyć przed nieuchronną jesienią i zimą. Nie przeczę, że ocieranie się o pajęczynę bywa irytujące, zwłaszcza kiedy wyruszamy do lasu na grzyby. Trzeba chodzić z kijkiem i w porę zauważyć rozwieszoną pomiędzy drzewami i krzakami sieć lepiących nitek, które oplatając nas na wysokości oczu, mogą nieźle wkurzyć. Kiedy się jednak spojrzy na cuda natury, jak te diamentowe krople deszczu zawieszone na pajęczynie, natychmiast złość przechodzi w zachwyt i refleksje nad tym, jaki ten świat przyrody potrafi być piękny i zaskakujący.
Lato niestety dobiega końca, ale jesień, byle nie była krótka, jak to czasami bywa, obdarzy nas paletą słonecznych i ognistych barw. Zanim na dobre szaruga wgoni nas do domów, korzystajmy z uroków pięknej i kolorowej jesieni, ubranej w barwne chryzantemy, złoto brzóz, czerwień klonów i fiolet wrzosów.
Przy dobrej pogodzie czas kontynuować wykopki w warzywniaku, robić sałatki warzywne na zimę, dżemy, soki i konfitury.
Polecam sprawdzone przepisy na przetwory:
sałatka z ogórków prosta i pyszna
dżem z aronii przedłuża życie
sałatka z warzyw na zimę

Czarująca petunia ogrodowa

Petunia ogrodowa

Co roku w środku lata pojawia się przy starej ławce, gdzie ją kiedyś posiałam na malutkim klombie. Teraz rozsiała się w różnych miejscach w ogrodzie, nawet w warzywniku, gdzie

czuje się świetnie. Barwy i delikatna faktura kwiatów przyciąga wzrok a odcienie niebieskiego, zdawać by się mogło nawołują, by spocząć przy nich i odgonić galopującą rzeczywistość. Szczegółowy opis petunii przekona Cię o tym, że warto ją mieć w ogrodzie, bo piękna i niekłopotliwa. Wystarczy ją tylko raz posiać a co roku upiększy trawnik, ożywi budynki i miejsca relaksu. Jej balkonowa siostra surfinia, ograniczona doniczką to irytujący pijak, którą trzeba w upały dokarmiać nawet kilka razy. Petunia wysiewa się sama, wysypując po przekwitnięciu z mieszków drobniutkie nasionka, by w sezonie odrodzić się na nowo.
Zajrzyj do Wymarzonego ogrodu po więcej zdjęć, opisów wielu roślin

Jeśli podoba Ci się post, polub go na Facebooku.
Zamieszczaj w komentarzach doświadczenia z własnych ogrodowych pasji. Podziel się wiedzą i praktyką, która może przydać się innym.

Pelargonia królewska

Pelargonia królewska ma kwiaty, jak skrzydlate motylki. Mam ją tylko jedną, ale tak pięknie kontrastuje na tle otoczenia, że odpoczywając popołudniu, gapię się na nią i gapię... Nie przeczę, lubię malować, ale nie mam na to zupełnie ani chwili. Któregoś dnia chwycę za pędzel i spróbuję przenieść te uroki na ścianę lub płótno.

Warunki uprawy

Z moich obserwacji wynika, ze jak wszystkie pelargonie, dobrze znosi susze, kocha słońce i tak, jak w przypadku fiolka afrykańskiego, nie znosi, gdy moczy się jej liście. Zostawianie na deszczu, zwłaszcza na długotrwałe opady, naraża roślinkę na utratę pięknych kwiatów i liści. Jeśli zmoczymy ją przez podlewanie to koniecznie musimy postawić w przewiewnym miejscu, gdzie dobrze obeschnie. Pelargonie nie lubią nadmiernej wilgoci a ziemię podlewamy wtedy, gdy ziemia wokół niej jest wyraźnie sucha. W praktyce wszystkie kwiaty w doniczkach nie lubią, gdy woda długotrwale zalewa im korzenie, dlatego lepiej czasami mniej podlewać, niż robić to zbyt często i obficie. W dni upalne pelargonie trzeba podlewać codziennie, najlepiej z rana lub wieczorem, starając się przy tym nie moczyć rośliny. Wokól roslinki można rozlozyc nawóz o przedłuzonym działaniu, oczywiście w okresie wegetacji, czyli od maja po wrzesień lub podlewać, co kilka dni nawozem płynnym. Po 15 maja, mijając granice porannych przymrozków, pelargonie wystawiamy na dwór.

Rozmnażanie

Pelargonie królewską rozmnażamy, jak większość roślin tego gatunku, najczęściej przez sadzonkowanie. Zobacz, jak i kiedy robić sadzonki pelargonii

Sporo informacji o pelargonii królewskiej, znajdziecie też na tej stronie.

Aronia naturalne lekarstwo na cywilizacyjne zło

Aronia czarna  (Aronia melanocarpa) to niesamowity krzew z rodziny różowatych, rodzący owoce podobne do czarnych jagód i podobnie, jak one, oferują nam mnóstwo witamin, minerałów. Obecność kwasów organicznych, zbawiennych związków (polifenole, flawonoidy), zwanymi przeciwutleniaczami skutecznie opóźniają procesy starzenia organizmu.
Warto podkreślić, że aronia to czempion, który pod względem zawartości składników odżywczych jest na początku listy najbardziej cenionych owoców za walory zdrowotne.

Aronia jest bardzo smaczna, choć nie na surowo. Trzeba ją nieco przemrozić i już można robić z niej doskonałe soki, dżemy, wina, nalewki, bogate w lecznicze właściwości. Najwięcej wartości skrywają skórki jak zresztą przy w większości owoców. Pozbywanie się ich to błąd, gdyż w nich jest mnóstwo przeciwutleniaczy, popularnie zwanych antyoksydantami. Robiąc sok, skórki można ponownie zalać syropem z cukru i zrobić na przykład aromatyczny zdrowy kompot. Owoc aronii jest niezwykle wydajny. Jego ciemnoróżowy barwnik pojawia się nawet w dziesiątej wodzie, choć nie po kisielu. Po termicznych obróbkach, aronia uzyskuje dobry smak, ale można ją dodatkowo wzbogacić na przykład jabłkami, śliwkami lub sokiem z cytryny. Dodatek tych owoców do dżemu aroniowego sprawi, że przetwory będą apetyczne a naszemu zdrowiu przyniosą wiele dobrego.
Mam tylko jeden krzew, ale z roku na rok, rodzi coraz więcej owoców. W tym roku obdarował mnie sporym zbiorem, więc zabieram się do przetworów.

Aronia i jej zalety

- doskonała do utrzymania optymalnego ciśnienia krwi

- zapobiega miażdżycy

- mocne działanie antyrakowe

- usuwa zły cholesterol

- uelastycznia i wzmacnia żyły

- zapobiega żylakom

- opóźnia starzenie organizmu

- podnosi odporność

- działa antydepresyjnie

- odtruwa
- reguluje poziom cukru we krwi. Czytaj więcej...

- wpływa na prawidłowość procesów w organizmie (metabolizm)

- poprawia koncentrację i pracę umysłu

- oczyszcza od złego promieniowania (oglądanie telewizji, długotrwała praca przy komputerze, skażone środowisko)

- dobroczynny wpływ na cerę, włosy i paznokcie

... To długa lista, można by wiele tu jeszcze dodać...  

Tutaj się dowiesz, jakie wiele odżywczych składników znajdziesz w aronii.

Romantyczne hortensje

Hortensja ogrodowa - Hydrangea macrophylla - to przepiękny krzew, zdobiący ogrody okazałymi baldachami od czerwca do jesieni. Kwiaty zebrane w ogromne kule są niezwykle dekoracyjne a miejsce, w którym rosną, staje się bardzo atrakcyjne i romantyczne.
W sprzyjającym, wilgotnym klimacie (hortensja nie toleruje bardzo niskich temperatur), roślina szybko rośnie osiągając wysokość do 1,5 metra. W Polsce należy ją okrywać włókniną na zimę, inaczej obumarłe pędy na wiosnę trzeba będzie wyciąć wraz z nadzieją na kwitnienie w bieżącym sezonie. Hortensja kwitnie na zeszłorocznych pędach, dlatego tak ważna jest ochrona przed mroźnym powietrzem. Zobacz: Jak zabezpieczyć ogród przed zimą
Jeżeli dokonujemy cięcia to tylko, związanego ze starymi pędami, z nadmiarem łodyg, zasłaniających na przykład ścieżkę lub tak, jak u mnie, wpadających do stawu.

Rozmnażanie 

Z moich obserwacji i praktycznej wiedzy, polecam nieskomplikowaną metodę, jak przy wielu innych roślinach, czyli przez odkłady. Uginam najniżej położone łodygi, zasypuję ziemią i obciążam kamieniem. Robię to najczęściej w maju, postępując podobnie z innymi roślinami. Późnym latem lub następnej wiosny, odcinam gałąź od macierzy i wsadzam jako samodzielną roślinę (zanim ją jednak odetnę, sprawdzam, czy się na pewno ukorzeniła - i jak dotąd, nie zawiodłam się na tej metodzie). Hortensje rozmnażamy także przez sadzonkowanie, zapewniając młodym roślinkom odpowiednią wilgotność i optymalną temperaturę - około 20 stopni Celsjusza.

Warunki uprawy hortensji

Hortensje potrzebują próchnicznej, lekkiej, ale wilgotnej gleby. Stanowisko najlepiej wybrać osłonięte od wiatrów - pół-cieniste lub umiarkowanie słoneczne. Hortensja bardzo dobrze rośnie w sąsiedztwie stawu, korzystając w upalne dni z parującej wody. Jeśli chcemy, by hortensja ogrodowa kwitła na różowo, wystarczy, ją podlać latem, co jakiś czas roztworem nawozu do roślin, preferujących zasadowy odczyn gleby. W moim przypadku, zależało mi bardziej na kolorze blue, więc hortensję dokarmiam dwa razy - w maju i w lipcu - nawozem do różaneczników w granulkach o przedłużonym działaniu, co sprawia, że odczyn gleby jest kwasowy. Dzięki temu uzyskuję piękny niebieski kolor kwiatów. 

Rozwar wielkokwiatowy błękitny dzwonek

Rozwar wielkokwiatowy

Po dwóch latach od wsadzenia w moim ogrodzie, rozwar wielkokwiatowy znacznie się rozrósł, ożywiając skraj rabaty ujmującym błękitem. Nie sposób oderwać od niego oczu. Imponuje wyglądem i niesamowitym pokrojem. Jeśli jeszcze nie masz tej byliny, to warto wprowadzić ją do ogrodu, wzbogacając klomby w ciekawe i długowieczne rośliny, nie sprawiające kłopotu. Na mojej działce jest ziemia, określona jako piąta klasa a to znaczy, że jest bardzo uboga. To jeszcze jeden dowód, że można znaleźć okazy łatwe w uprawie i bardzo piękne, jak dzielżan, liliowce, dzwonki i wiele, wiele  innych.

Pochodzenie i opis

Rozwar wielkokwiatowy (Platycodon grandiflorus) naturalnie rośnie w krajach Dalekiej Azji. Pochodzi z rodziny dzwonkowatych (Campanulaceae). Odznacza się dużymi kwiatami i występuje w kolorach - niebieskim, fioletowym, białym i różowym, zależnie od odmiany. Bardzo dekoracyjna roślina, szczególnie w odcieniach niebieskich. Wprowadza do ogrodu sentymentalny i uspokajający nastrój, ale i w białym kolorze jest bardzo poszukiwana jako podkreślenie cech właściciela dążącego do elegancji. Natomiast rozwar w odcieniach różu budzi w nawet w zasępionym człowieku duszę romantyka, ułatwiając jednocześnie pozytywne myślenie. Warto podsypać rozwar wielkokwiatowy przed posadzeniem kamyczkami (najprostszy sposób na drenaż) - rozwar nie lubi, jak zresztą wszystkie rośliny, mieć na długo zalewanych korzeni. Najlepiej ulokować go w umiarkowanie nasłonecznionym miejscu i czasami podlewać, zwłaszcza w okresie suszy. Odwdzięczy się nam i to za minimum troski, osobliwym kwitnieniem od czerwca po koniec sierpnia.

Dzielżan ogrodowy - niezawodny kandydat do ogrodu

Dzielżan jesienny Helenium autumnale

Dzielżan ogrodowy to super bylina z rodziny astrowatych - nie daje się wiatrowi, ale trzeba ją palikować, bo rośnie wysoko, wysoko... Dopieszcza oczy piękno czerwonych sukieneczek, osadzonych poniżej brązowej główki i płatki, które zadzierają się dołem, jakby tańczyły w rytm bzyczących owadów.

 

Opis gatunku

Dzielżan ogrodowy (Helenium L.) naturalnie występuje w Ameryce Północnej. Roślina dorasta do 120 cm a nawet 200 cm i uwaga - kwitnie od końca czerwca aż po październik. Muszę się tu wtrącić, bo mój okaz osiągnął w tym roku około 170 cm. Być może stoi za tym  nadmiar tegoletnich opadów. Dzielżan występuje w kilku odmianach - w tonacjach żółtych, żółto-brązowych, żółto-czerwonych, czerwono-brązowych a jego długie kwitnienie to największy atut. Najbardziej spodobała mi się strona, która o dzielżanie zamieściła, moim zdaniem najlepszy artykuł. Bardzo polecam!

 

Warunki uprawy

 

Dzielżan nad oczkiem

Dzielżan ogrodowy, dobrze się czuje w żyznej i przepuszczalnej glebie, tak przeczytacie w wielu opisach. W moim ogrodzie, gdzie pół metra w głąb ziemi jest pełno gliny, roślina, mimo wszystko radzi sobie świetnie i tryska zielenią od podnóża po urocze kwiaty, rozweselając otoczenie aż po pażdziernik. Atrakcyjna bylina odporna jest na chłody i mrozy. Nie trzeba jakoś specjalnie pamiętać o podlewaniu, chyba, że nie ustępuje długotrwała susza, ale przynajmniej tego lata taka aura nam nie grozi. Dzielżan uwielbia słońce, choć u mnie, ma go pod dostatkiem, do godziny 14, gdyż od południowego-zachodu, rzuca na niego cień altana. Kwitnie jednak niezmordowanie, nic nie tracąc na urodzie. Reasumując, dzielżan jest niekłopotliwą byliną o wielkich walorach dekoracyjnych. Posadziłam ją niedaleko oczka, gdzie najczęściej wypoczywamy. Relaksując się leniwie na leżaku, uwielbiam się wpatrywać w niesamowite barwy na tle nieba, malowane mistrzowskim pędzlem przyrody.
Poznaj najodporniejsze byliny do Twojego ogrodu.